Στ' αζήτητα



   Λίγοι, νοσταλγικά αναζητούν,
πρώην αξίες που κείνται πεταμένες,
στ' αζήτητα τώρα με απονιά ριγμένες
δεν έχουν τίποτα πια να πουν.

Έννοιες, τώρα λερωμένες,
και όπως πολλοί ομοφωνούν,
έννοιες υπό εξαφάνιση:

Η αιδώς,
κολλητή της εντιμότητας
και η ειλικρίνεια, της αθωότητας
απούσες είναι όλες...
μα μήπως είδες πουθενά
καλοσύνη και ανθρωπιά ?
Λίγοι διαφωνούν
στο έγκλημα χωρίς τιμωρία...

Μια κοινωνία βουτηγμένη
ηθελημένα στην αδικία
άχρηστοι νόμοι σε απραξία
μια κοινωνία προδομένη.

Χλιδάτη κατανάλωση
όχι την πείνα να χορτάσει,
μα αναγκαία, να τραφεί, η άδεια ύπαρξη,
ενός αστείρευτου πάρτυ σκουπιδιών,
των γκαλά, της ''πίστας'' και των λουλουδιών,
των αδηφάγων και κομψών ζωών.

Αμετανόητοι θιασώτες της αλαζονείας,
μιας θεοσεβούμενης υποκρισίας...
των ζωών εκείνων που νομίζουν αιωνίας.
________________________________
Κάθυ Ρ. Ματαράγκα



 έπεα.. μη πτερόεντα 

Σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Ο Ναρκωμένος Νους δεν έχει κρίση, είναι προβλέψιμος και γι αυτό πολύ βολικός

Τερζόπουλος, Ο σύγχρονος πολιτισμός πέτυχε να καταστήσει τον άνθρωπο παθητικό

Εμπόριο συνείδησης

Διάβα να γίνει το νερό

Ερωτικό δίλημμα

Πού είναι το Κράτος ?

Το τελευταίο βλέμμα

Η Ελλάδα μοχλός για αλλότριους σκοπούς λόγω της αμυαλιάς των πολιτικών

Δεν έχω Παραμύθι

Το Κάλεσμα