επεα.. μη πτεροεντα

Αυτά έκανε ο Καντάφι και ''υπέφεραν'' στη Λιβύη.  από τον S.F.Tiganitas στο Φατσοβιβλίο Θυμόμαστε κανέναν άλλο ηγέτη παγκοσμίως να έχει δώσει τέτοιες παροχές στον λαό του; Κι όμως τον εκτέλεσαν... συνασπισμένοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι για το καλό της ανθρωπότητας ! 1. Δεν υπήρχαν λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Ο ηλεκτρισμός ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες της.  2. Δεν υπήρχαν τόκοι στα δάνεια. Οι τράπεζες της ήταν κρατικές και τα δάνεια δίνονταν, σύμφωνα με το νόμο, σε όλους τους πολίτες της με μηδενικό (0%) επιτόκιο.  3. Η κατοικία θεωρείτο ένα ανθρώπινο δικαίωμα στη χώρα. 4. Όλα τα νεόνυμφα ζευγάρια λάμβαναν 60.000 δηνάρια (περίπου 50.000 δολάρια ΗΠΑ) από τη κυβέρνηση για να αγοράσουν το πρώτο τους διαμέρισμα και για να βοηθηθούν στο ξεκίνημα της οικογένειας τους. 5. Η παιδεία και οι ιατρική περίθαλψη ήταν δωρεάν. Πριν την άνοδο του ηγέτη τους στην εξουσία, μόνον το 25% των κατοίκων ήξεραν ανάγνωση και γραφή. Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι 83%. 6.

Απόψεις διάφορες, απόψεις σύμφωνες μεταξύ τους αλλά και αντικρουόμενες... Ερωτηματικά... Τι ονομάζουμε σήμερα κοινωνική δικαιοσύνη και τι περιθώρια υπάρχουν για μια κοινωνική ηθική και ισότητα των πολιτών, από το το κράτος;    Πόσο αντέχει ο σύγχρονος άνθρωπος της κατανάλωσης και της άχρηστης πληροφορίας το μαστίγωμα μιας μοιραίας και αυτοτροφοδοτούμενης λιτότητας;  Υπάρχουν ακόμα ομάδες που είναι έτοιμες να παλέψουν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τη ζωή τους;   Μήπως ο ''διαδικτυακός'' άνθρωπος, που συνήθισε να εξεγείρεται μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, καίει την ενέργειά του, εκτονώνει την οργή του και αυτό του φτάνει; Από την άλλη... Γενιές πολιτικής χειραγώγησης μετέτρεψαν την αίσθηση αλληλεγγύης σε μάστιγα. Η φροντίδα μας έγινε όπλο εναντίον μας. Ο Ντέιβιντ Γκρέμπερ μας ξεδιπλώνει τη σκέψη του...  David Graeber «Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι το γιατί οι άνθρωποι δεν εξεγείρονται στους δρόμους;». Αυτή είναι τη φράση πού ακούω αρκετά σ

Άλλα ήταν τα σχέδια μου αλλά... βουβάθηκα!  Ναι, γιατί να το κρύψω, είχα σχέδια... γι αυτό και έφτιαξα αυτή τη μικρή ''σχεδία'' να ακουμπήσω τη σκέψη μου.  Ναι δεν θα στο κρύψω με πήρε από κάτω ''αυτό'' που αναπνέουμε και αποπνέουμε -ένας φίλος προχτές το είπε ''θανατίλα''.  Τέλος πάντων δεν έρχομαι τώρα ''ντυμένη'' το παράπονο μου... Δεν είναι αυτός ο λόγος. Ανάγκη μου είναι να ξεφύγω λίγο από τη πνευματική μας μούχλα... μ' αυτή την επικοινωνία.  Είναι αρκετοί αυτοί που έχουν δυσαρεστηθεί με την αιρετική σκέψη μου κατά καιρούς... Σήμερα μάλλον θα το παρακάνω, το λέω από την αρχή. Θα μοιραστώ μαζί σας ότι τείνω τελικά να μην συμμερίζομαι, ή μάλλον να μην πιστεύω, με την πραγματική έννοια της λέξης. Δεν θέλω να πιστεύω στα απο-φθέγματα, απο-στάγματα και απο-σπάσματα της σκέψης των διάφορων φιλοσόφων/ποιητών, διανοητών γενικότερα. Όχι μην βιαστείς να μου πεις ότι αφού τα διαβάζω... είναι μάλλον υποκρισία μου