Με Ελπίδα...





Στην αφετηρία περιμένει...
έτοιμη να ξεκινήσει
μια παραιτημένη κοινωνία,
διψάει... πάλι ν' αρχίσει,
να πάλλει την αρτηρία.

Μ' ελπίδα περιμένει...
ο αδύναμος,
κάπου να φυλαχτεί,
απ' του “Καλού” την απουσία.

Μ' ελπίδα προσμένει
κι ο αθώος,
να μην τον αφανίσει,
του “δίκιου” η προδοσία.

Μ' ελπίδα αναμένει
κι ο ζωντανός,
αν για τα παιδιά του φτάσει
η βρώση, κάθε μέρα μ' αγωνία.

Λες να υπάρχει ελπίδα,
για τ' αθρώπου τη ψυχή..
πως δεν θ' αποτιμηθεί,
φτηνά ή ακριβά,
σαν προϊόν στην αγορά
να πουληθεί ?

Ναι, ελπίδα
πως τ' αθρώπου η φωνή,
τρυφερά, σε μια μπαλάντα,
ορμητική κι αρμονική,
θα ξαναγεννιέται πάντα,
για μια νέα διαδρομή...
_____________________

Κάθυ Ματαράγκα




           
 έπεα.. μη πτερόεντα   

Σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Ο Ναρκωμένος Νους δεν έχει κρίση, είναι προβλέψιμος και γι αυτό πολύ βολικός

Τερζόπουλος, Ο σύγχρονος πολιτισμός πέτυχε να καταστήσει τον άνθρωπο παθητικό

Εμπόριο συνείδησης

Διάβα να γίνει το νερό

Ερωτικό δίλημμα

Πού είναι το Κράτος ?

Το τελευταίο βλέμμα

Η Ελλάδα μοχλός για αλλότριους σκοπούς λόγω της αμυαλιάς των πολιτικών

Δεν έχω Παραμύθι

Το Κάλεσμα