επεα.. μη πτεροεντα

     Μ ' ενδιαφέρον,                    [νομίζω πως μ' ακούει,       τις καθαρές βραδιές                                    [που του μιλώ       μα, μόλις κάποιο σύννεφο                    [πιάνει να κρυφακούει,       με τ' αστέρι, παίζουμε κρυφτό...       Ανυπόμονα τότε στο θόλο       τον συμπαίκτη μου αναζητώ,       σεργιάνι ονειρικό στο γαλαξία       στα μεγάλα μυστικά να με μυήσει...       Ναι, παραδέχομαι πως έχω δόλο     ...

Β ρώμικη πόλη, πρόχειρα φτιασιδωμένη,  χωρίς υποδομές, στην παρακμή παραδομένη, ανεπιθύμητη κι αποκρουστική,  απ' τους θεούς της εγκαταλειμμένη. Πρωτεύουσα να την πεις... μάλλον              [ για την αδιαφορία σου θα ντραπείς και η συνείδηση θα σε κυνηγά                        [αν προσθέσεις... "Ευρωπαϊκής. "Γιατί... ποιοί φταίνε ? Επιτέλους ν' αποδοθούν ευθύνες",                        [ακούς γύρω σου όλους να κραυγάζουν με οργή, άλλος κρυφτό παίζοντας με τον εαυτό του         [κι άλλος ενώ ξέρει..., πρέπει "του αίματος ν' αποποιηθεί".                          Όσο πιο πολύ φωνάζει τόσο περισσότερο  ...

                   Π αιδιού έγινα παιχνίδι            στη δίνη παρασύρθηκα τ' ονείρου.           Ανεκτίμητο διάλεξα ταξίδι,           την άκρη μου νάβρω λες στ' απείρου !           Αγκαλιά του ήλιου η αχτίδα,           φλόγας αστείρευτης το γέννημα,           απλόχερα μοιράζει ελπίδα,           ερωτικό μού βάζει δίλημμα.           Μήπως ν' αρνηθώ και...           στην ασφάλεια μου να κρυφτώ... ?           Ή να υποκύψω...   ...