Τραγούδι για τον έρωτα

Έχουν πολλά γραφτεί,
μα εκείνος θάναι πάντα νέος,
έρωτας... μοιραίος
στο πρώτο φιλί.

Υγρό το στόμα
αργά ανοίγει...
κι αιώνια λες θα ανασαίνει,
ζεστές ανάσες μ' απληστία
να ρουφάει,
νόημα κι ουσία να έχει η ζωή
φωτιάς φιτίλι η ψυχή...

Παντού... έρωτα θυμίζει.

Ορμητικά η άνοιξη απλώνει,
φρέσκο και τρυφερό,
της λεμονιάς το νέο φύλλο...

Τη πεταλούδα αναστατώνει
καθώς το σώμα του τεντώνει...

Κι όλα στις γλάστρες όλα τ' ανθισμένα...
στον ήλιο να στρέφονται,
από την έλξη μεθυσμένα.

Κι εσύ...
τη κιθάρα σου πιάνεις και μου λες,
''Το τραγούδι να γραφτεί...
καρδιές δυνατά θέλει να χτυπάνε
ματιές να κελαϊδάνε,
και σφιχτή την αγκαλιά...
με δύναμη να καίει...
_______________________
Κάθυ Ματαράγκα 

           

 έπεα.. μη πτερόεντα