Νέα αρχή
Τ α χρόνια σου κένταες, σε πέπλο βαρετό, όνειρα πίσω του να κρύψεις, τόκανες κουρτίνα, μα όταν ήσυχη δε σ' άφηναν "εκείνα"... τί οδυνηρό που... [σιωπηλά στη βολική σου βούταες ρουτίνα. Μα θα σε κατεβάσω απ' το θρόνο, [και μαζί σου θα το μοιραστώ, πριν λίγο πέρασα από κεί... [πάλεψα να μην εγκλωβιστώ, ανάσες παίρνω και σε ρωτώ: "Τί νομίζεις πώς απ' τη Ζωή είναι πιο ακριβό, που τόσο γενναιόδωρα σου έχει χαριστεί ; Φόρτωσε τ' ανικανοποίητο σε χαρταετό, τί έχασες, τί πήρες, τί πέρασες... [χωρίς επιστροφή ταξίδι λησμονιάς να κάνει, μακρινό, κάθε "δική σου" καινούργια μέρα, κάθε αυγή δώρο που σου φωνάζει... "σε χρήζω οδηγό και σ' εμπιστεύομαι, κάνε με ξεχωριστή" ! Μίλα στον εαυτό σου σκληρά, με αλήθεια, μη διστάσεις και λευτέρωσέ τονε, βρες δύ